ROZDZIAŁ IV

Kilku Graniczników oddelegowanych z północnej bramy dołączyło, by bronić południa. W pośpiechu udało się ukryć dwie beczki z prochem i smołą dwadzieścia kroków przed bramą. Trzej łucznicy stali na bramie. Cała reszta z mieczami tuż pod nimi, w przejściu. Ostatnie chwile ciszy przed bitwą. Zbyt mało czasu by ustalać taktykę, zbyt dużo by nie myśleć o niczym. Alister spojrzał w gwieździste niebo szukając wzrokiem gwiazdozbioru Belora. - "Oby bogowie prowadzili dobrze moje ostrze..." - szepnął pod nosem .

ROZDZIAŁ III

 

 Alister szedł przodem, obok Marsa. Gęsty sosnowy las ograniczał kierunki marszu, a wysoki śnieg bardzo ułatwiał tropienie. Ślady były wyraźniejsze niż rano, bo ziemię zryły kopyta walczącego z orkami osła.

ROZDZIAŁ II

Było długo przed świtem. Pukanie do drzwi zbudziło Korna.  Czynsz już zapłacił, więc nikt nie miał prawa dobijać się o tak nieprzyzwoitej porze.

- Otwierać! Straż miejska!

ROZDZIAŁ I

Wraz ze wschodem słońca, rozpoczął się dzień dla obozu na Mroźnej Grani.  Nocna straż zeszła z północnej bramy.Dźwięk rogu, tak nielubiany przez graniczników, zwołał wszystkich na zbiórkę. Dowódca, człowiek wiekowy, odgarnął siwe włosy, zanim zapalił fajkę. Trzydzieści lat na grani, nauczyło go, że, jeśli chce się utrzymać morale, spawy takie jak poranne przeliczenie należy załatwiać szybko. Drużynowi w mgnieniu oka sprawdzili stan swych oddziałów i zdali raport.  Każdy wrócił do swych zajęć, a przykra formalność stała się tylko wspomnieniem.

PROLOG

Szyld „Oberża u Gustawa” był dobrze znany w świecie ludzi małej kiesy i dużych aspiracji. Morf nie był zdziwiony, że podejrzany numer trzy umówił się tam z resztą grupy. Odczekał chwilę, zanim podszedł do karczmy. Tuzin noży ukrytych pod płaszczem dawał poczucie bezpieczeństwa, jednak ostrożności nigdy za wiele.